2025a Pacdeklaro de Hiroŝima
Antaŭ okdek jaroj, en la urbo Hiroŝima plena de kadavroj, pri kiuj estis neeble distingi inter viroj kaj virinoj, vivis pluvivanto de atombombado, malgraŭ vundoj de vitro trapikantaj sian tutan korpon, kremaciis sian propran patron per siaj propraj manoj.
Kaj por krei pacan mondon sen nukleaj armiloj, gravas unue provi paroli kun homoj, eĉ se ili malkonsentas kun via opinio, kaj la pluvivantoj de atombombado daŭre transdonis al la pli juna generacio la spiriton de "neniam rezignu".
Fariĝas pli kaj pli grave transdoni la valorajn pensojn por paco, kiuj baziĝas sur la spertoj de ĉi tiuj pluvivantoj.
Tamen, Usono kaj Rusio daŭre posedas proksimume 90% de la mondaj nukleaj misilkapoj. Kaj kun la invado de Ukrainio fare de Rusio, kaj la ĉiam pli kaosa situacio en la Proksima Oriento kiel fono, la movado por konstrui militajn kapablojn akceliĝas tra la mondo.
Inter politikistoj tra la mondo, ĉi tiu nuna situacio fariĝis tiel forta, ke ili pli kaj pli kredas, ke "posedo de nukleaj armiloj estas neevitebla por protekti la propran landon." Ĉi tiu situacio ne nur nuligas la lecionojn, kiujn la internacia komunumo lernis el la tragikaj eventoj de la pasinteco, sed ankaŭ grave subfosas la packonstruan kadron, kiu estis konstruita ĝis nun.
Eĉ en monda situacio, kie ŝtatoj estas en la centro de ĉio, ni civitanoj neniam devas rezigni kaj labori por igi la deziron pri la forigo de nukleaj armiloj la konsento de la civila socio por realigi vere pacan mondon.
Por tiu celo, mi volas, ke la pli juna generacio kiu gvidos la sekvan generacion, konsciu, ke militaj elspezoj, sekureco, kaj eĉ la stato de nukleaj armiloj estas aferoj, kiuj povus havi nehomajn sekvojn por ilia propra estonteco.
Mi ankaŭ volas, ke ili gvidu agadojn por konstrui konsenton ene de la civila socio kaj plivastigi la cirklon de civitannivelaj klopodoj.
Farante tion, ni devas memori, ke gravas prioritatigi la perspektivon de aliaj super si mem.
Kaj farante tion, la homaro povis solvi multajn el la konfuzoj kaj konfliktoj kiuj kondukis nin al la nuntempo.
Konsiderante tion, nacioj ne rajtas koncentriĝi nur pri siaj propraj interesoj kaj ignori aliajn naciojn.
Krome, solidareco estas esenca dum vastigado de civitannivelaj iniciatoj, do gravas stimuli interŝanĝojn per kulturaj kaj artaj agadoj kaj sportoj, kiuj ankaŭ kondukos al la antaŭenigo de "Kulturo de Paco".
Antaŭenigi "Kulturon de Paco", precipe tiun gvidatan de la pli juna generacio, tute ne estas malfacila. Ekzemple, ĝi implicas trovi kaj agi laŭ tio, kion vi povas fari en via ĉiutaga vivo, kiel krei bildojn aŭ partopreni en muzikaj agadoj kun pactemo, aŭ kultivi semojn de atombomboitaj arboj aŭ duageneraciaj arbidoj.
La urbo Hiroŝima daŭre provizos ŝancojn, kie vi povas kontaktiĝi kun la "Kulturo de Paco".
Krome, se la "Kulturo de Paco" kreita surbaze de la spirito de reciproka helpo de pluvivantoj de atombombado kaj niaj prapatroj disvastiĝos trans la naciajn limojn, ĝi certe kuraĝigos politikistojn, kiuj fidas je nuklea malkuraĝigo, ŝanĝi siajn politikojn.
Al ĉiuj gvidantoj tra la mondo, ĉu ne estas vere, ke sekurecaj politikoj, kiuj fokusiĝas nur al la interesoj de la propra lando, mem kreas konflikton inter nacioj?
Ĉu ne estas la landoj kiuj plifortigas siajn militajn kapablojn, inkluzive de nukleaj armiloj, kiuj havas respondecon partopreni en konstruaj diskutoj por malhelpi dependecon de nukleaj armiloj?
Al ĉiuj gvidantoj tra la mondo, bonvolu viziti urbon Hiroŝima kaj vidi mem la veran realecon de la atombombado. Komprenu la "Spirito de Hiroŝima"-n kiu sopiras pacon, kaj tuj komencu diskutojn celantajn konstrui sekurecan sistemon bazitan sur rilatoj de fido per dialogo.
Kiel la sola lando atombombita dum milito, kaj kiel reprezentanto de la popolo kiu sopiras daŭran pacon, mi instigas la japanan registaron labori en gvidrolo en la ekstermado de dividoj en la internacia komunumo.
La urbo Hiroŝima, kiel la prezidanta urbo de Urbestroj por Paco, kiu evoluis al la plej granda reto de pacurboj en la mondo kaj celas plue vastigi sin, laboros solidare kun la pli ol 8 500 membrourboj tra la mondo por antaŭenigi "Kulturo de Paco"-n, la polusan malo de milita forto, kaj tiel instigi politikajn ŝanĝojn inter la potenculoj.
Aliĝi al la Traktato pri la Malpermeso de Nukleaj Armiloj estus nenio malpli ol respondi al la deziroj de la pluvivantoj de atombombado, inkluzive de la Nobel-premiita Japana Konfederacio de Organizoj de Suferantoj de Atombomboj kaj Hidrogenbomboj, kaj enkorpigi la "Spirito de Hiroŝima"-n.
Krome, la Traktato pri la Malpermeso de Nukleaj Armiloj devus funkcii kiel apogilo por certigi, ke la Traktato pri la Ne-Disvastigo de Nukleaj Armiloj (NPT), kiu riskas iĝi malfunkcia, povu funkcii efike kiel la bazŝtono de la internacia reĝimo de nuklea malarmado kaj ne-disvastigo.
Mi instigas Japanion partopreni kiel observanto en la unua Revizia Konferenco de la Traktato pri la Malpermeso de Nukleaj Armiloj, okazonta venontjare.
Krome, ĉar la tutmonda respondo al la damaĝo kaŭzita de radiado de nukleaj provoj fariĝas defio, ni forte instigas la registaron plene kompreni la suferon de la multaj pluvivantoj de atombombo, kies averaĝa aĝo estas pli ol 86 jaroj kaj kiuj suferas diversmaniere pro la negativaj fizikaj kaj mensaj efikoj de radiado, kaj plifortigi subtenajn mezurojn por pluvivantoj de atombombo, inkluzive de tiuj, kiuj loĝas eksterlande.
Hodiaŭ, ĉe ĉi tiu Pacmemora Ceremonio markanta la 80-an datrevenon de la atombombado, mi esprimas mian sinceran kondolencon al la animoj de la viktimoj de la atombombo.
Mi ankaŭ renovigas mian decidon kaj promeson daŭre kunlabori kun la homoj de la bombita urbo Nagasaki, kaj kun samideanoj tra la mondo, por atingi la forigon de nukleaj armiloj, la fervoran deziron de la homaro, kaj preter tio, la realigon de daŭra mondpaco.